De filosofische appreciatie van de Applied Sciences
ProjectDe verwijzing binnen de Engelstalige secundair naamgeving van de Hogeschool van Amsterdam naar de toegepaste wetenschappen (University of Applied Sciences), refereert bovenal aan een overwegend onproblematisch geachte institutionele ontwikkeling. Het soort van onderzoek dat binnen kenniscentra van hogescholen heden ten dage plaatsvindt betreft bovenal een veronderstelt adequate poging om niet alleen opleidingen, maar tevens het professionele veld waarvoor men opleidt verder kwaliteit te verschaffen met behulp van praktijkgericht wetenschappelijk onderzoek. Binnen de filosofische appreciatie van de Applied Sciences wordt deze ontwikkeling al vele decennia kritisch gevolgd.
In het bijzonder binnen de fenomenologische - en (kritische) hermeneutiek, maar ook binnen de daaraan verwante feministische wetenschapsfilosofie, staat de bovengenoemde ontwikkeling stevig ter discussie. In dit verband wordt herhaaldelijk gesproken over een eenzijdig reductionistische, sciëntistische en positivistische werkelijkheidsbenadering, die samengevat wordt aangeduid als de ‘crisis van de wetenschap’. In het licht van deze overwegend geesteswetenschappelijke inzichten kan de verdere ontwikkeling van de Applied Sciences dan ook worden begrepen als een voortschrijdende escalatie van deze crisis. De reductie van wetenschappelijk onderzoek tot louter feitenonderzoek zou geen recht doen aan een veelomvattender definitie van wat wetenschap is en eigenlijk zou moeten zijn. Het zou als benaderingswijze ook geen recht doen aan de concrte betekenisvolle menselijke ervaring van de wereld en de praktijken die daarmee samenhangen.
Binnen het bovengenoemde onderzoek wordt de geschetste ontwikkeling filosofisch gediagnostiseerd en wordt tevens onderzocht waar zich binnen de theorievorming daarover oplossingsrichtingen bevinden. Het startpunt daarvoor vormt de logic of discovery en logic of justification, die te vinden is binnen de dominante wetenschapstheoretische kaders van de Applied Sciences. Deze logica’s worden binnen het onderzoek geconfronteerd met inzichten binnen de fenomenologische en (kritische) hermeneutiek, waarna de opbrengst daarvan wordt terugvertaald naar filosofisch onderbouwde kwaliteitscriteria van het soort onderzoek dat hier ter discussie staat.