Community Building is soms dweilen met de kraan open

Straat, wooncomplex en portiek

Nio en zijn collega's pleiten voor meer aandacht voor het dagelijks samenleven in een straat, wooncomplex en portiek. Oftewel de ruimten waar buren direct met elkaar te maken krijgen. Dit niveau wordt nog wel eens vergeten door beleidsmakers, maar is juist van cruciaal belang om vormen van alledaagse attentheid en onderlinge zorgzaamheid, en daarmee de leefbaarheid in de wijk, te vergroten.

De concentratie van kwetsbare huishoudens in sommige straten, complexen en portieken leidt soms tot moeilijkheden en vraagstukken. Bijvoorbeeld als het gaat om (geluids)overlast, spanningen tussen buren, gevoelens van onveiligheid en een toenemende onverschilligheid. Problemen kunnen niet (alleen) worden afgeschoven op zogenaamde kwetsbare bewoners. Er zijn meer groepen bewoners die het moeilijk hebben, zoals ouderen en mensen die in armoede leven.

Dweilen met de kraan open

Werken aan community building, aldus een welzijnswerker in Amsterdam-Noord, is in dit soort buurten en straten ‘dweilen met de kraan open’. Het samenleven staat in deze wijken onder druk. Van dat samenleven wordt bovendien extra veel verwacht vanwege de opgave vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) dat bewoners in de eerste plaats voor zichzelf en elkaar zorgen. Het is de vraag of die opgave realistisch is in buurten en straten die voor het overgrote deel uit kwetsbare huishoudens bestaan.

Als het dweilen met de kraan open is, kan het nodig zijn om de kraan dichter te draaien door te sturen op instroom van kwetsbare groepen. Nio en zijn collega's stellen dat daarnaast met sociale en fysiek-ruimtelijke interventies de nieuwe instroom en toenemende concentratie van kwetsbare huishoudens is op te vangen.

Lees het hele artikel

Ben je benieuwd naar de bevindingen en ideeën van Ivan, Stan, Saskia en Lex?