Verbinden van Fysiek en Sociaal: Biometrisch actieonderzoek naar leefbare straten

Hoe schept de fysieke ruimte de juiste condities voor haar gebruikers? Dit is een terugkerende uitdaging bij iedere gebiedsontwikkeling en herontwikkeling. In de huidige tijd is het temeer urgent vanwege de vergaande verdichting van onze steden, de stedelijke vernieuwing en de introductie van nieuwe 'on-Nederlandse' woonmilieus. Zo verdubbelt het aantal woontorens van boven de honderd meter de komende zes jaar. Hoe zorgen we dat die nieuwe fysieke ruimtes een leefbare woonomgeving creëren? Deze vraag is specifiek relevant voor het schaalniveau van de straat. Dat is onze gedeelde publieke ruimte en maken we dagelijks 'de sociale stad'. Nieuwe biometrische technologie biedt de kans om de relatie tussen fysiek en sociaal beter in beeld te krijgen.

Voor de traditionele woonmilieus is min of meer bekend welke fysieke ontwerpoplossingen een positief effect op de beleving en het gebruik van de straatruimte hebben. Te denken valt aan een actieve plint, ritme in de straatwanden en het gebruik van tactiele materialen. Voor de nieuwe hoogstedelijke woonmilieus is het echter de vraag of deze oplossingen ook werken. En meer specifiek of ze op straatniveau een menselijke maat voor de voetgangers creëren. Natuurlijk bieden voorbeeldstellende hoogstedelijke woongebieden in het buitenland zicht op het soort ontwerpprincipes die daar zijn toegepast. Referentieprojecten zijn voor de Nederlandse praktijk echter maar beperkt van waarde. De verstelijking en de context van bijvoorbeeld Vancouver en Toronto zijn wezenlijk anders.