Ecstasy en rituele interactie op dancefestivals

In het risicodiscours rond drugsgebruik wordt vooral gekeken naar de gezondheidsverstoringen in het uitgaansleven (lees dancefeesten), terwijl vanuit feestgangers bezien het 'vitale perspectief' vaak onderbelicht blijft. Vanuit een historisch-sociologische en antropologische invalshoek gaan wij dieper in op de zin- en betekenisgeving van deelnemers in het feestdomein.

Middelengebruik (lees ecstasy) gaat vaak hand in hand met een gevoel van verbondeheid en wederkerigheid. De ongebreidelde groep van dancefestivals sinds de komst van ecstacy, de door gebruikers gewaardeerde positieve effecten en de stabiele positie als uitgaansdrug hebben geleid tot zorgen omtrent 'normalisering' van dit middel. We bespreken ecstacygebruik vanuit drie definitief van normalisering en gerelateerd hieraan, hoe het door de gemeenschap opgebouwde 'hoog energetisch sociaal veld' vaak op gespannen voet staat met de zerotolleranceaanpak. Het groeiende aantal ecstasygerelateerde gezondheidsverstoringen op Nederlande dancefeesten blijft echter gering in omvang, deels omdat gebruikters zich bewust zijn van risico's en harm reduction maatregelen inzetten.