Als student een bijdrage leveren aan grootschalig, wetenschappelijk onderzoek. Wat levert dat je op? Slechts studiepunten? Of meer? Binnen het TEAMS-onderzoek van de HvA werd de afgelopen 4 jaar onderzoek gedaan naar de ideale trainingsbelasting en eiwitinname voor kwetsbare senioren (65+). Studenten Anish (24) en Hugo (28) schreven hun afstudeerscriptie naar aanleiding van hun bijdrage binnen dit onderzoek. Wat leerden zij? En welke waardevolle inzichten en (levens)lessen nemen ze mee?

‘Sinds ik me kan herinneren, ben ik geïnteresseerd in wetenschappelijk onderzoek’, vertelt Anish. ‘Wat komt erbij kijken? Hoe komen bepaalde inzichten en conclusies tot stand? En hoe is het om hier een bijdrage aan te leveren?’ Anish: 'Tijdens mijn opleiding verbreedde mijn interesse zich naar het effect van voeding én beweging op de fysieke gezondheid.’ Niet verrassend dus dat hij zich – met zijn scriptiepartner - aanmeldde bij het TEAMS-onderzoek van het HvA-lectoraat Voeding en Beweging. Hugo werkte ook mee aan het onderzoeksproject. ‘Gezonde voeding heeft altijd mijn interesse gehad. In de toekomst wil ik graag sportdiëtist worden. Dit onderzoeksproject sloot dus mooi aan bij mijn interesses. Bij veel andere onderzoeken mochten studenten alleen data analyseren. Bij dit onderzoek mocht ik óók ondersteunen bij train- en meetmomenten. Wel zo interessant.’

Grotere eiwitinname

Anish analyseert - samen met zijn scriptiepartner - het effect dat de eiwitinterventie van het TEAMS-onderzoek heeft op de eiwitinname van deelnemende ouderen. ‘Elke deelnemer vulde aan het begin en het einde van zijn of haar deelname een voedingsdagboek in. Wij zetten de ingevulde gegevens in een computerbestand en trokken op basis hiervan voorzichtige conclusies. Bij de deelnemers die naast persoonlijke training ook voedingsadvies en eiwitrijke producten kregen, zagen we een duidelijke stijging van de inname van de hoeveelheid eiwitten per maaltijd. Deelnemers uit de interventiegroep bleven ‘hangen’ op hun gebruikelijke eiwitinname.’

Hugo deed een soortgelijk onderzoek met overeenkomstige resultaten. ‘Net als Anish en zijn scriptiepartner was ik aanwezig op de diverse ‘meetdagen’. Ik legde deelnemers uit hoe ze het voedingsdagboek konden invullen. Bij inlevering stelde ik aanvullende vragen. Ouderen vulden bijvoorbeeld in dat ze een boterham met kaas gegeten hadden. Maar welke kaas eet je dan? Binnen onderzoek én binnen de diëtetiek zijn dit soort details heel belangrijk. In een Excelbestand dat ik na afloop maakte, was de stijging van de inname van dierlijke eiwitproducten en noten goed zichtbaar. Ook aten veel ouderen na verloop van tijd bijvoorbeeld Skyr yoghurt, terwijl ze dit eerder niet gebruikten.’

Onderzoeker én trainer

Naast onderzoeker waren beide studenten tijdens hun deelname aan het TEAMS-onderzoek actief als personal trainer en/of voedingscoach. Hugo: ‘Ik trainde wekelijks 2 keer 4 deelnemers uit een groep van 10 senioren. 1-op-1. Dat vond ik leuk om te doen. Je creëert met iedereen een band. Soms moest ik de ouderen zelfs aansporen om weer aan de slag te gaan. Dan wilden ze het liefst nog even kletsen. Een uitdaging bij de training vond ik dat je niet mocht afwijken van de protocollen. Iedere deelnemer voerde 4 oefeningen uit op een bepaalde trainingsintensiteit. Wanneer je zag dat iemand meer spierkracht ontwikkelde, werd het programma soms eentonig. Je mocht het gewicht namelijk niet verhogen. Ook dat hoort bij onderzoek.’

Anish ervoer hetzelfde bij de trainingssessies. ‘Ik hielp daarnaast bij diëtetische consulten. Daarin mocht ik wél aansluiten op individuele behoeftes.’ Aanvankelijk zag hij wat op tegen het werken met ouderen. ‘Ik had meer zuurpruimen verwacht, maar de meesten waren heel gezellig. Ouderen bevinden zich in een andere levensfase, maar verschillen qua interesses niet veel met ons. We konden bijvoorbeeld heerlijk over Formule 1 en voetbal praten.’

Nauwkeurig werken

Tijdens het onderzoeksproces leerden de studenten onder meer hoe nauwkeurig er gewerkt wordt tijdens onderzoek. Hugo: ‘Ik vond het mooi om te zien hoe secuur data wordt vergaard, opgeslagen, bewaard en verwerkt. Onze slogan was: ‘Data is heilig.’ Ik leerde overigens ook heel veel op gebied van statistiek.’  Anish: ‘Vanuit mijn opleiding wist ik natuurlijk dat voeding en beweging belangrijk zijn voor een goede gezondheid, maar nu zag ik hoeveel fitter en soepeler ouderen zijn die een leven lang voldoende hebben bewogen. Ik gokte soms dik 10 tot 20 jaar naast iemands leeftijd.’ Ook kreeg hij belangrijke levenswijsheden mee. ‘Je moet zelf stappen zetten in het leven om iets te bereiken. Ouderen vertelden mij bijvoorbeeld over spannende momenten uit hun leven, of over kansen die ze nooit gegrepen hadden. Ik hoop dat onze onderzoeksresultaten er uiteindelijk voor zorgen dat zorgverzekeraars meer preventieve programma’s ontwikkelen. Zodat mensen gezonder oud worden in de toekomst.’

Steentje bijdragen

Anish wil na het afronden van zijn opleiding graag aan de slag als personal trainer. Hugo hoopt op een plek als sportdiëtist en gaat daar volgend studiejaar een post-hbo-opleiding voor volgen. Medestudenten raden ze een onderzoeksplek zeker aan. Anish: ‘Je leert hoeveel werk er verzet wordt om tot wetenschappelijke conclusies te komen. Hugo: ‘Als diëtist handel je op basis van deze conclusies. Dus het is goed om hier in de praktijk een steentje aan bij te dragen.’