Ik wilde eigenlijk iets doen in de muziek of film, want ik ben best creatief. Toch besloot ik een back-upplan te maken, omdat werken in een creatief beroep behoorlijk risicovol is. In mijn vierde jaar van de havo ben ik gaan praten met docenten, mijn mentor en decaan. En ze zeiden allemaal: “Is docent zijn niet iets voor jou?” Ze vonden dat ik goed kon presenteren en het viel hun op dat ik andere leerlingen vaak hielp. Ik besloot me te gaan oriënteren. Uiteindelijk schreef ik mij in voor de opleiding Leraar Nederlands.

En wat ik niet verwachtte, gebeurde: mijn back-upplan bleek een uitgekomen droom, waarvan ik niets eens wist dat ik hem had! Hoe langer ik de opleiding doe, hoe leuker het wordt. Ik voel mij steeds meer geknipt voor het beroep. De opleiding voelt eigenlijk als een soort puzzelstukje, waarnaar ik steeds op zoek was. Ik vind het mooi om dat te vertellen aan iedereen die het wil horen, want ik ben er heel gepassioneerd over. Ik kijk er erg naar uit om les te geven!

Het stagelopen bevalt mij het meest, want je gaat dan echt de praktijk in. Je kunt zelf onderzoeken hoe alles in zijn werk gaat. Het begin was lastig, want ik ben heel perfectionistisch, maar nu heb ik geleerd om de teugels een beetje te laten vieren. Lesgeven wordt steeds meer mijn ding.

Bij een van mijn stages had ik te maken met een scholiere met liefdesverdriet. Ze stond op de gang te huilen, omdat haar vriendje het had uitgemaakt. Mijn begeleider zat al in de klas op mij te wachten, maar ik wilde dit meisje helpen. Het lukte mij om haar te kalmeren en de klas in te krijgen. Nadat ik haar had gerustgesteld, begon ze enthousiast mee te doen met de rest en was ze niet meer gefocust op haar verdriet. Ik was blij dat ik haar een veilig gevoel had kunnen geven. Dat was een lichtpuntje in mijn stage, want ik besefte dat ik iets kon op pedagogisch gebied; ik betékende wat voor deze leerling. Normaal gesproken ben ik bezig met hoe mijn les gaat verlopen, of ik de lesstof wel goed uitleg, maar dit soort dingen is ook heel belangrijk.

Aan het begin van de studie is het wel hard werken, je moet gedisciplineerd zijn. Je moet als nieuwe student niet denken: “Nederlands, dat kunnen we allemaal”. Aan het begin van het jaar heb ik echt moeten doorzetten. Ik heb alles bijgehouden en gelukkig goede cijfers gehaald. Nu merk ik dat het wat rustiger kan. Dat geef ik als tip aan nieuwe studenten mee: onderschat het niet. Nederlands is niet iets wat je zomaar kunt, je moet alles vanaf de basis leren.

De opleiding is beter dan ik had verwacht; ze begint steeds meer bij me te passen, meer dan ik had verwacht of had durven dromen. De docenten en medestudenten zijn heel leuk. Er is maar één voltijdklas, dus we zijn heel hecht met elkaar, we kennen elkaar, we helpen en motiveren elkaar. Ik hoop dat toekomstige studenten dit ook zullen ervaren.