Nadat ik enkele jaren in de zorg had gewerkt, besloot ik over te stappen naar het speciaal onderwijs vanwege de betere werktijden. Als moeder was ik het zat om onregelmatig te werken, en bovendien leek het mij een leuke nieuwe uitdaging. Tijdens mijn werk in het speciaal onderwijs deed ik steeds meer didactische vaardigheden op, waardoor ik besloot officieel de overstap naar het onderwijs te maken en mijn bevoegdheid te halen. 

Door mijn werk in het speciaal onderwijs werd ik nieuwsgierig naar hoe mensen leren, vooral degenen voor wie het minder makkelijk gaat. Zelf was ik geen droomstudent en was zelfs bang dat ik het HBO nooit zou aankunnen. Nu ik eenmaal bezig ben, valt dit reuze mee. Ik hoop als lerares jongere studenten te kunnen helpen, zodat ze minder tijd verspillen aan twijfelen aan zichzelf en meer tijd besteden aan het behalen van hun doelen. Daarnaast vind ik dat klaslokalen in een wereldstad als Amsterdam nooit te weinig diversiteit kunnen hebben.

De lerarenopleiding Gezondheidszorg en Welzijn is breed en biedt veel uiteenlopende vakken, waardoor je later breed inzetbaar bent. Je kunt bijvoorbeeld vakken als burgerschap en uiterlijke verzorging geven. Mijn stage loop ik op mijn werk. In het begin vond ik het moeilijk om mij meer bezig te houden met didactiek in plaats van gedrag en begeleiding, maar tijdens de lerarenopleiding leer je deze mooi te combineren. Als leraar ben je ook een pedagoog. Het gaat mij nu veel beter af. Verder ben ik op mijn stage betrokken bij didactische teamoverleggen, wat interessant is omdat ik mij meer bezighoud met de andere kant van het speciaal onderwijs. Mijn collega's zijn behulpzaam en ik heb intervisies en contact met mijn schoolopleider als ik vragen heb.

Vaak zeggen mensen dat ze zichzelf niet als leraar zien, maar ik denk dan: waarom niet? Het leraarschap had een suffe uitstraling, maar dat is allang niet meer zo. Zolang je een oprechte passie hebt om te leren, ontwikkelen en dit over te brengen, is een lerarenopleiding zeker iets om te overwegen.