Verkleinen van de ongelijkheidskloof met technologie

Iffat Rose Gill voorzag de nadelen die vrouwen in de toekomst zouden ondervinden door de opkomst en verankering van technologische vooruitgang zonder goede begeleiding en een educatieve opstap. Na te zijn opgegroeid in Malta, verhuisde ze met haar familie naar haar geboorteland Pakistan. Daar werd ze op straat tegengehouden door een meisje met een vergelijkbare leeftijd die iedere dag thuis moest blijven. Op een dag nam het meisje de moed op om Iffat te vragen waar ze elke dag heen ging en haar confronteerde met het besef dat niet elk meisje en elke vrouw was opgevoed met het voorrecht van onderwijs. "Is het niet duidelijk dat je uiteindelijk voor je schoonfamilie gaat koken? Je weet dat je uitgehuwelijkt wordt aan iemand, zoals gebruikelijk in onze lokale cultuur. Waarom heb je daar een universitair diploma voor nodig?”. “Dat was enorm emotioneel overweldigend en ik wist niet hoe ik moest beginnen om dat te doorgronden," zei Iffat, terwijl ze uitlegde waar de inspiratie voor haar ondernemersreis begon.

"Hoe oneerlijk is het dat zij niet dezelfde kansen krijgen?"

Na de begeleiding en financiële steun van haar vader begon Iffat op 18-jarige leeftijd haar eerste vaardighedencentrum voor jonge meisjes in de buurt, gedreven om verandering te brengen en de steun te bieden die niemand anders gaf buiten de culturele en maatschappelijke norm om. "Omdat ik me op een bepaalde manier verantwoordelijk voelde. Hoe kan ik al dit voorrecht hebben? Waarom? Terwijl deze jonge meisjes, en dat zeg ik altijd, waarschijnlijk nog intelligenter zijn dan ik. Ze zijn echt slim. Hoe oneerlijk is het, dat zij niet dezelfde kansen krijgen". Haar centrum ontving een toevloed van vrouwen die stonden te popelen om te leren, zich te ontwikkelen en om via het internet met andere markten in contact te komen. Met de toename van het internet in het dagelijkse beroepsleven werden cursussen voor computervaardigheden en de instrumenten om deze te leren gebruiken vanzelfsprekend. "Tussen 2001 en 2004 begonnen mensen zich te realiseren welke mogelijkheden er waren om via internet in contact te komen met markten in andere landen. Als we ze toegang konden geven, konden ze de tussenpersoon uitschakelen. Ze kunnen rechtstreeks selecteren en verkopen aan die markten. Dus zo werd het internet erbij betrokken. Tegelijkertijd zouden we hen moeten leren hoe ze de technologie moeten gebruiken." Het centrum van Iffat ontwikkelde zich tot een veilig technologisch centrum voor vrouwen om het internet te gebruiken en in hun voordeel te gebruiken. Door het gebrek aan toegang tot technologie en leermogelijkheden te erkennen, konden ze niet alleen hun vooruitzichten op werk en hun economische positie verbeteren, maar ook de technologische kloof dichten die anders hun achterstand in de toekomst zou vergroten.

Ongelijkheid op de Nederlandse arbeidsmarkt aanpakken

In Nederland ontdekte Iffat dat Nederlandse vrouwen met een soortgelijk probleem kampen, ondanks de vrijheid van onderwijs. Ze worden gediscrimineerd nadat ze voor langere tijd uit hun professionele omgeving zijn gestapt om verschillende redenen, waarbij de geboorte en opvoeding van een kind een veel voorkomende reden is. "Je hebt een gat in je CV, dat is het ergste ooit. Deze vrouwen werden ontslagen omdat ze hun vaardigheden niet konden verbeteren. Ze wilden niet eens kijken naar deze vrouwen die voorheen functioneel werkten. Recruiters in die tijd waren volledig bevooroordeeld hierover," zegt Iffat over hoe vrouwen haar benaderde met de vraag of zij hen deze technische vaardigheden wilde aanleren. Iffat ervoer een soortgelijke discriminatie door recruiters als niet-blanke vrouw en had een gat in haar CV vanwege de opvoeding van haar kinderen, ondanks haar indrukwekkende carrière en heeft twee keer gesproken op VN-platforms. Het triggerde Iffat om opnieuw een centrum op te richten om een sociale verandering tot stand te brengen die blijkbaar geminimaliseerd of zelfs onbestaande is. Dat centrum is The Code To Change en groeide al snel uit van een startup tot een bedrijf. "Voordat het een volwaardige organisatie werd, leerden we hen de juiste digitale vaardigheden om een website te bouwen, bijna zoals een telefoon hacken, je weet wel laten we een website bouwen in drie dagen. Dit zou hen die enorme vertrouwensboost geven die ze nodig hadden, want als ze dit konden, hadden ze het gevoel dat ze alles in de wereld konden". The Code To Change biedt technologische opleidingen, cursussen en mentorschapsprogramma's die de kloof tussen gemarginaliseerde groepen en de arbeidsmarkt moeten overbruggen. Door de professionele vaardigheden van gemarginaliseerde werkzoekenden te verbeteren, wil de organisatie de positie van de deelnemers op de arbeidsmarkt versterken, wat resulteert in meer economische vrijheid.

Ruwe diamanten

Veel (gemarginaliseerde) vrouwen zijn individuen die elders geen kansen hebben of zich door verschillende factoren niet in aanmerking genomen voelen om te solliciteren, ondanks dat ze de vastberadenheid hebben om iets te doen. Financiële beperkingen hebben hun mogelijkheden verder beperkt. The Code To Change onderscheidt zich echter door deelnemers niet op te zadelen met exorbitante kosten. Door middel van subsidies en sponsoring zorgt de academie ervoor dat financiële obstakels de toegang tot haar programma's niet belemmeren. Hun primaire focus blijft gericht op de empowerment van voornamelijk vrouwen en andere ondervertegenwoordigde geslachten, waaronder personen met een vluchtelingen- en migrantenachtergrond. De reacties van deelnemers aan The Code To Change zijn inspirerend. Mensen met een kansarme achtergrond benaderen The Code To Change vaak met een niet aflatende motivatie om te leren en te slagen. Hun veerkracht en vastberadenheid tonen de transformerende kracht van onderwijs en toegang tot werkgelegenheid. "Ik heb geen laptop, maar ik wil deze cursus doen. Omdat het me toegang geeft tot deze baan. Mijn God, ik lees elke dag die verhalen van onze sollicitanten. Dat soort motivatie vind je nergens anders", zegt Iffat over een van haar deelnemers.

Uitbreiding over de grenzen

Tot nu toe heeft The Code To Change haar baken van gelijkheid in acht landen en partnerschappen met acht organisaties in heel Europa geïmplementeerd. Het onderscheidt zich van bedrijven die actie ondernemen met een wit redderscomplex, door te luisteren naar de behoeften van gemarginaliseerde groepen en mogelijkheden te bieden om hen te ontwikkelen en te begeleiden, in plaats van hen als ongeschikt te beschouwen.

WeRin project

Dit interview is tot stand gekomen in opdracht van het Europese WeRin project. Het project streeft naar de inclusiviteit van regionale ondernemersecosystemen, de inbedding van vrouwelijke ondernemers daarin te vergroten en door het ontwerpen van inclusievere onderwijs- en ondersteuningsprogramma's voor ondernemerschap. Het WeRin project bestaat uit 14 partners afkomstig uit 6 Europese landen en wordt gefinancieerd door het ERASMUS+ Knowledge Alliance-programma.