Resthout innemen met robots (Data Wood)
Hoe de geautomatiseerde inname van resthout bijdraagt aan de circulaire economie
ProjectHout is een belangrijk bouwmateriaal, dat onder meer in je kozijnen, daken en meubels zit. Na de productie blijft er altijd materiaal over: resthout. Meestal wordt dit verbrand of verwerkt tot spaanplaat, omdat het handmatig verwerken voor hoogwaardig hergebruik niet efficiënt is. Maar wat als de inname van resthout geautomatiseerd kan plaatsvinden? In het project Data Wood heeft de Hogeschool van Amsterdam (HvA) onderzocht hoe ze robots kunnen inzetten voor het innemen van resthout. Het einddoel: resthout een tweede leven geven.
Bijdragen aan de circulaire economie
Resthout komt in allerlei soorten en maten. Juist dat gegeven maakt het lastig om het handmatig te sorteren en op te slaan, legt projectleider Javid Jooshesh uit. ‘Door het verschil in afmetingen en type hout is de ontvangst ervan te arbeidsintensief om hergebruik te rechtvaardigen. Daardoor eindigt het nu vaak in de verbrandingsoven. Dat is zonde, want resthout is prima geschikt voor hoogwaardig hergebruik.’
Daarom heeft de Digital Production Research Group van de HvA samen met projectpartners onderzocht hoe ze de inname van resthout met robots kunnen inrichten. Want het geautomatiseerd scannen en sorteren van grote aantallen houtstukken van wisselende omvang, nerf en soort, kan hergebruik wél financieel haalbaar maken. Hiermee levert het project een belangrijke bijdrage aan de circulaire economie.
Werkwijze
Voor de geautomatiseerde inname van resthout is gebruik gemaakt van een industriële robot, een 3D-scanner, een camera en gereedschappen voor het oppakken en wegen van resthout. Deze machines werken samen om het hout te scannen, wegen en fotograferen.
Projectleider Jooshesh licht toe hoe de digitale inname verloopt: ‘De gebruiker legt een stuk hout op een tafel of lopende band. Vanaf dat punt is het proces geautomatiseerd. Een robot maakt een 3D-scan van het hout, waarna een tweede robot het oppakt en op een weegschaal legt. Vervolgens wordt er een foto van gemaakt en wordt het hout ter afronding in een aparte sorteerbak geplaatst.’
In de vier minuten dat dit duurt heeft het systeem een 3D-model van het hout gemaakt en de kenmerken ervan bepaald: geometrie, afmetingen, gewicht, dichtheid, kleur en houtsoort. Na het identificeren van het hout worden de eigenschappen opgeslagen in een database. Ontwerpers kunnen de informatie in deze database vervolgens gebruiken in hun designproces. Zo kunnen ze op basis van het beschikbare resthout een nieuw ontwerp maken.
Onderwijs
Aan het project werkten verschillende studenten van de opleiding Technische Informatica. Zij hielpen mee om de eerste stap in het geautomatiseerde proces – het scannen van het hout – te realiseren. Daarnaast ondersteunde een student-assistent het team op het gebied van software engineering.
Partners
Voor Data Wood werkte de HvA samen met de Amsterdamsche Fijnhouthandel, Konijn Houtbewerking en Nijboer Interieur & Design. De drie partijen droegen bij met praktijkkennis over het gebruik en de eigenschappen van hout. Zo hielpen zij om te bepalen welke kenmerken van het resthout na de inname in de database moeten staan. Daarnaast leverden ze resthout voor het project.
Digital Production Research Group
Het project Data Wood valt onder het lectoraat Circulair Ontwerpen en Ondernemen, en de Digital Production Research Group (DPRG). Hoe kunnen geavanceerde ontwerp- en productiemethoden - ook wel ‘digitale productie’ genoemd - helpen om maatschappelijke vraagstukken te adresseren? Die vraag staat centraal in de onderzoekslijn Digital Production, onderdeel van het lectoraat Circulair Ontwerpen en Ondernemen en het Centre of Expertise City Net Zero.
Meer lezen?
Hier vind je een link naar het prototype van de database .