Direct uitverkocht: het succes van de slijtvaste taststokpunt

Student-ondernemers Hugo Tak, Klaas-Jan van der Poel, Milan de Milliano (Mechanical Engineering) en Michael van Tulder (HBO-ICT) kwamen zo’n twee jaar terug op het idee om een innovatie te ontwikkelen voor blinde en slechtziende mensen, tijdens een minor aan de HvA (Start Up Your Business in Technology).

Uit interviews met deze doelgroep sprong één basaal, maar hardnekkig probleem eruit, namelijk snel slijtende taststokpunten. Als een blind of slechtziend persoon er veel op uit gaat, is er van diens taststokpunt na een maand niet veel meer over; en een nieuwe kost al gauw zo’n 30 euro.

Geeft niet mee

De huidige taststokpunten slijten zo snel omdat die alleen zijwaarts rollen, en niet meerollen terwijl de gebruiker (al aftastend van links naar rechts) naar voren stapt. De jonge ondernemers ontwierpen daarom een oplossing die er nog niet was: een slijtvast ‘omniballetje’, de Rollar genaamd, dat zij zelf met de 3D-printer maakten in het Makerslab van de hogeschool.

Hefboom

De jonge ondernemers konden vervolgens hun ontwerp perfectioneren dankzij een grote start-up-subsidie. Nadat verenigingen als Koninklijke Visio en Bartimeus het nieuws over hun prille uitvinding deelden, hebben honderden testgebruikers zich aangemeld om de Rollar te testen. Dat is het afgelopen jaar veelvuldig gebeurd, en mede dankzij hen komt het product nu echt op de markt, vertellen de ondernemers.

“De feedback van de honderden testgebruikers was enorm nuttig,”, zegt alumnus Michael van Tulder. “Zij kwamen met cruciale punten waarmee we het ontwerp ontzettend konden verbeteren. Zo wezen zij ons op het hefboomeffect: omdat de stok zo’n anderhalf meter lang is, voelt iedere gram erbij aanzienlijk zwaarder.” Ook bleek geluid een niet te verwaarlozen factor: de Rollar moest voor het gehoor ook prettig te verdragen zijn, waarbij een doffe klank het meest aangenaam is.

Mee op zak

Dankzij die tips konden de jonge ondernemers de ‘Rollar’ steeds tussendoor aanpassen, wat makkelijk ging met de 3D-printer. Ze hebben de Rollar geperfectioneerd tot een lichtgewicht bal, die lang meegaat, en die de blinden en slechtziende gebruikers in hun zak kunnen meenemen (met de opvouwbare stok).

Meteen uitverkocht

Deze maand was het zover: de eerste 100 stuks van de Rollar gingen in de verkoop. Die vlogen als warme broodjes over de toonbank; binnen een week waren ze uitverkocht aan geïnteresseerden. De volgende partij komt dit najaar op de markt, en er is alweer een lijst met belangstellenden.

Buurman

Eén testgebruiker die de jonge ondernemers in het bijzonder heeft geholpen, is Hildric Esteba, de buurman van alumnus Milan de Milano. Hildric is slechtziend en was bereid om tussentijds te testen en zijn ongezouten mening te geven. Milan: “Dat was echt superchill. We hebben hem een Rollar cadeau gegeven, nadat ons prototype, waar hij een jaar mee rondliep, versleten was.”

Hildric zelf kan nog wel opsommen wat er voor hem toe deed: “Aan het begin maakte de Rollar nog veel geluid over tegels- bijna als een winkelkarretje. Nu maakt het een laag en zacht geluid; veel beter.De weerkaatsing van het geluid is namlijk ook heel belangrijk; als er bijvoorbeeld boven een bord hangt, merk je dit niet met je stok op de ondergrond, maar aan weerkaatsend geluid. En ook moest ‘ie lichtgewicht zijn én stevig, zodat de rolbol het werk van je overneemt.”

Opvallen

Hildric juicht de uitvinding toe; want zonder hulphond gaat hij er vaak met de Rollar op uit. Wel heeft hij nog ideeën doorgegeven voor de toekomst: “Verlichting op de taststok zou ook een aanwinst zijn; je moet opvallen voor medeweggebruikers, omdat je die zelf niet ziet. Navigatie zou ook mooi zijn in de toekomst; ik ben geen voorstander van een oortje indoen terwijl je loopt. Als de taststok een signaal kan zenden naar je telefoon, die de melding dan hardop afspeelt, zou dat heel handig zijn.”

De jonge ondernemers wilden allereerst dit product perfectioneren, en daarna verder innoveren. “Mooi dat er zoveel vraag naar is, dat overtuigt ons nog meer van deze missie.”