Waarom Denemarken mijn hart heeft - Jolijn Egas
Gepost op: 25 apr 2022 | AZ faculteit Digitale Media en Creatieve IndustrieKen je dat gevoel dat je iets nieuws in je leven nodig hebt? Alles gaat op routine, je hebt dezelfde mensen om je heen en het idee dat je niet ‘echt’ leeft. Ik wel namelijk. Daarom besloot ik alles om te gooien en alles op alles te zetten voor een semester in het buitenland.
Een semester in het buitenland stond nooit echt bovenaan mijn bucketlist. Niet omdat het mij niet aantrok, maar ik had eigenlijk nooit gedacht dat ik het zou kunnen. Vreemde taal, vreemde mensen, vreemde stad IN JE EENTJE. Zoals Martien Meiland zou zeggen: ‘Mij niet bellen’. Toch begon het opeens te kriebelen.
Maar goed, waar begin je dan? Ik wilde graag op uitwisseling naar een school waar ik écht iets kon leren. Na wat googlen kwam ik uit op Tv and Media Production aan DMJX Kopenhagen in Denemarken. Een kleinschalige school, hoog aangeschreven, een minor die zich focust op documentaire (mijn grote liefde) en met veel lovende verhalen. Ik was al Scandinavië-fan en een uitgebreid bezoek aan Kopenhagen stond nog op mijn lijstje. Dit moest het worden.
Hobbeltjes
Voordat we zover waren moesten er wel wat hobbeltjes overwonnen worden. Achteraf was ik blij dat ik dat van tevoren niet wist. De TOEFL-toets als allereerst is denk ik het meest verschrikkelijke wat ik ooit heb gedaan. Zit je daar in een doodstil lokaal met het idee dat als je dit niet haalt het hele plan in duigen valt. Niet heel chill, maar des te leuker als je hoort dat je score hoog genoeg is. TIP: YouTube tutorials zijn je beste vriend, zo leer je de structuur van de toets kennen. Vervolgens begon de aanmelding bij DMJX zelf. Normaliter is het vrij moeilijk om bij DMJX aangenomen te worden, maar niet via het International Office. Een buitenkansje.
Roadtrip
Eenmaal aangenomen en al begon het grote regelen. Zelf had ik besloten om vooraf 10 dagen samen met mijn vriend door Denemarken te roadtrippen. Ik denk dat dit een van de beste keuzes is geweest. Denemarken is prachtig. We reden op de dag van vertrek naar het meest Noordelijke stadje Skagen. Dat was eigenlijk meteen het moment dat ik verliefd werd op het land. Terwijl ik op de eerste avond naar de zonsondergang keek, overviel me een gevoel van intense trots dat het me gewoon gelukt was. Daarbij ook doodsbang voor de aankomende twee weken. Maar diep van binnen wist ik al dat dit de beste keuze was die ik kon maken.
Ah goed, over die 10 dagen roadtrippen kan ik een hele losse blog schrijven maar dat is niet de bedoeling. Neem maar gewoon aan dat het geweldig was en doe het zelf ook.

On top of life
Nu komen we bij het deel dat ik eigenlijk vier maanden Denemarken moet gaan samenvatten. Dat is een onmogelijke opdracht, maar ik zal een poging wagen. Allereerst de campuswoning; die was met uitstek het hoogtepunt van Denemarken. Want de huisgenoten met wie ik die maanden heb gespendeerd waren de leukste mensen die ik mij kan wensen. Allemaal zo verschillend maar vanaf dag 1 een heel hechte groep. Mijn hart stroomt vol als ik aan hen terugdenk. Gelukkig hoef ik ze niet te missen, nu drie maanden na mijn uitwisseling heb ik ze al twee keer gezien en staat de volgende meet-up al gepland. Vriendschap krijgt een andere lading.
DMJX
Op ongeveer 100 meter van de campus zit de school. Al mijn huisgenoten waren ook mijn klasgenoten. De Denen moesten wel een beetje wennen aan die 10 internationals in de klas, maar door groepsopdrachten smolt dit langzaam samen. Ik merkte al snel dat we qua niveau niet veel verschilden. Wel is de school meer ‘artsyfartsy’ dan de HVA. Daardoor leerde ik over verschillende artistieke lagen die je kan toepassen in documentaire terwijl we in Amsterdam meer zouden kijken naar verhaallijnen. Doordat we redelijk op één lijn zaten qua niveau heb ik niet het idee dat ik veel heb geleerd. Ondanks dat dit wel mijn doel was, heb ik daar geen moment over ingezeten.
Leven in Kopenhagen
In principe waren alle colleges verplicht, maar er was genoeg tijd om de stad en het land te verkennen. De grootste tip is gewoon tegen alles ‘ja’ zeggen en kijken waar je belandt. Dit kon ook omdat in de periode dat ik in Denemarken zat, het land ‘corona-vrij’ was. Zo ben ik daardoor elke week in de zee gaan zwemmen van augustus tot eind december, heb ik de leukste lokale plekjes gevonden, lieve mensen ontmoet en elke dag me ‘levend’ gevoeld. Samen met mijn huisgenoten heb ik van alles ondernomen en de stad zit vol verrassingen. Ik heb geen moment thuis gemist en voelde me zo ontzettend thuis in Kopenhagen.
Natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn (een Deense cappuccino kost bijvoorbeeld 6 euro), maar ik kan met zekerheid zeggen dat dit avontuur de aller-aller-allerbeste keuze is geweest.