Het gewicht van goud
Op weg naar de Olympische Spelen #RoadtoParis
22 apr 2024 09:00 | StudentenzakenOnverslagen sinds 2017: het rolstoelbasketbalteam van Lindsay Frelink. Daarmee behoort het team tot de favorieten op de Paralympische Spelen. Want ook in Tokio kregen ze goud omgehangen. ‘Natuurlijk houdt die streak overwinningen een keer op, maar ik heb veel vertrouwen in ons team.’
Op school is ze het liefst ‘gewoon’ student, omdat ze het fijn vindt om de sport soms even los te laten. Maar feit is dat ze het grootste deel van haar wakkere uren aan rolstoelbasketbal besteedt. Medestudenten zien haar daarom soms minder vaak, zeker nu ze haar opleiding even op pauze op heeft gezet om zich te richten op de Paralympische Spelen. ‘Maar ze vinden het heel gaaf om te horen dat ik topsporter ben.’
Hoofd leegmaken op school
Soms denkt Lindsay “hoe moet ik dit allemaal combineren”. ‘Vooral in mijn eerste jaar voelde dat zo, omdat ik toen al wat later aan mijn studie was begonnen doordat ik had meegedaan aan de Paralympics van Tokio. Daarnaast had ik dat schooljaar drie grote toernooien.’ Ook al haalde ze bijna alle toetsen; ze miste tijd voor haarzelf. ‘Het blijft lastig, want ik wil én goed presteren op school én in mijn sport. Ik blijf altijd op zoek naar een juiste balans.’
Nu Lindsay haar opleiding even op pauze heeft gezet om zich te richten op de Paralympics, traint ze fulltime. ‘En dat is ook wel een mentale uitdaging. Ik vind de combinatie school en trainen heel fijn, zodat je soms even je hoofd leeg kan maken. Het voordeel van fulltime trainen is natuurlijk de focus, het nadeel dat het ook heel moeilijk is om na een rottige dag alles weer los te laten.’
De muren van Papendal
Op haar twaalfde begon Lindsay aan rolstoelbasketbal. Geboren met een handicap, was ze altijd al op zoek naar aangepaste sporten. ‘Een vriendinnetje nam me een keer mee naar haar training. Dat vond ik niet eens zo heel leuk, maar uiteindelijk kwam ik steeds verder en werd ik gescout voor Jong Oranje.’
Ze woonde toen nog in Noord-Holland bij haar ouders, die haar elke dag naar het sportcentrum Papendal bij Arnhem brachten, wat veel heen en weer rijden betekende. Toen Lindsay twintig was verhuisde ze naar een studio op het terrein van Papendal. ‘Daar kwamen uiteindelijk de muren op me af en het voelde niet helemaal als mijn eigen plekje.’ Gelukkig heeft ze inmiddels vlakbij een eigen appartement, en dat is heerlijk. ‘Als ik nu de poorten uit rijd, weet ik dat ik naar huis ga en kan ik alles makkelijker loslaten. Dat lukte op Papendal minder goed. Ik heb ook een abonnement op de bioscoop en woon vlakbij de dierentuin, dat is voor mij echt ontspanning.’ Het enige nadeel is dat de HvA verder weg is. ‘Maar ik heb heel bewust voor deze opleiding gekozen, dus dat heb ik er graag voor over.’
Lindsay heeft ook wel eens een periode in een negatieve spiraal gezeten. ‘Gelukkig heeft een psycholoog mij daarbij geholpen en heb ik het plezier weer teruggevonden. Een leermoment, want dat had ik nooit eerder meegemaakt.’ En negatieve ervaringen zijn tegelijk heel waardevol, weet ze. ‘Mijn favoriete quote is Sometimes you have to fall before you can fly. Elk leven kent z’n ups en downs, maar juist als je down gaat, kun je uiteindelijk nog hoger vliegen.’
Goud in Tokio
Lindsay was al eerder op de Spelen in Tokio waar ze goud won. ‘Als klein meisje droomde ik er al van om naar de Spelen te gaan, en ondanks dat het door corona anders was dan de eerdere Spelen, was Tokio voor mij echt het allergrootste hoogtepunt van alle toernooien die ik ooit heb meegemaakt. En als je dan ook nog wint en het gewicht van de medaille om je nek voelt… Dat vergeet ik nooit meer.’ Ze kijk ernaar uit om deze keer de volledige experience van de Spelen mee te maken en dat ook haar ouders aanwezig zijn. ‘Ik vind het heel tof om in de arena samen te komen met alle sporters uit alle landen en met trots het Wilhelmus zingen. En hopelijk kom ik ook weer met een medaille thuis!’
Hoge verwachtingen
De verwachtingen zijn hoog, aangezien het team tot een van de favorieten behoort, of misschien zelfs dé favoriet is. ‘We zijn sinds 2017 onverslagen. De druk wordt wel steeds hoger, want ik weet dat die streak overwinningen ooit een keer voorbij is. Maar ik heb veel vertrouwen in ons team.’ Lindsay gaat op de Paralympics de beste versie van zichzelf neerzetten. ‘Ik wil op de Spelen laten zien dat ze de juiste beslissing hebben genomen om mij in te zetten.’
Topsport en studeren dankzij de Topsport Academie Amsterdam
Als je 30 uur per week moet trainen, kun je onmogelijk alle colleges volgen of alle opdrachten op tijd inleveren. Daarom heeft elke faculteit een topsportcoördinator die met de topsportende student steeds kijkt wat haalbaar is en wat niet, en zo nodig uitstel verleent of de mogelijkheid biedt langer over de studie te doen. Want kiezen tussen sport en opleiding is niet nodig.