Herstel van bieb, bus en buurthuis vergt maatwerk per regio

De problemen in deze gebieden zijn heel anders, dus moeten de oplossingen ook verschillen. Op het platteland speelt bijvoorbeeld dat het openbaar vervoer heel minimaal is en dat onderwijzers talentvolle kinderen naar een te laag schooltype doorverwijzen.

Segregatie en lage leefbaarheid

In de stad is een probleem dat veel mensen vastzitten in uitzichtloze banen, geen huis kunnen vinden, gesegregeerd leven in wijken met een lage leefbaarheid en dat er veel te weinig professionals zijn om scholen, buurtteams, buurthuizen en bibliotheken te bemensen.

In een essay op Platform 31 pleit Veldboer er samen met collega’s Henri de Groot en Mathieu Steijn van de Vrije Universiteit voor om zowel in de stad als het platteland meer te investeren in publieke voorzieningen voor bewoners in de meest kwetsbare posities. Tegelijkertijd waarschuwen ze ervoor dezelfde oplossingen toe te passen bij ongelijke omstandigheden. “Gerichte investeringen zijn nodig op basis van probleemanalyses, waarbij niet zozeer naar een platte gelijke verdeling tussen regio’s moet worden gezocht, maar telkens fijnmazig moet worden gekeken hoe de grootste impact voor de grootste groep kan worden bereikt.”

Elke regio knelt anders

Dat betekent volgens Veldboer, De Groot en Steijn bijvoorbeeld dat er op het platteland gekeken moet worden hoe collectieve voorzieningen slim gecombineerd worden op goed bereikbare locaties, terwijl in de stad meer aandacht moet zijn hoe deze voorzieningen een goede bemensing kunnen krijgen en hoe ze kunnen dienen als ontmoetingsplekken voor verschillende sociale klassen. “Elke regio knelt anders. We moeten interventies heel gericht inzetten, aansluitend bij de lokale noden.”

Het essay is een product van de samenwerking van de Hogeschool van Amsterdam en de Vrije Universiteit in het kader van het Amsterdamse Kenniscentrum Ongelijkheid.