Yanti Slaats

Wat zijn jouw rol en taken binnen CNZ?

‘Ik ben aanjager van multidisciplinair onderzoek voor de circulaire transitie, uitgevoerd aan de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Ik signaleer kansen voor nieuwe projecten en draag eraan bij dat deze er komen, door onderzoekers van verschillende faculteiten en disciplines met elkaar om de tafel te krijgen. Daarnaast zorg ik ervoor dat de resultaten van projecten breed worden gedeeld. Ik stimuleer dat wetenschappelijke inzichten uit onderzoek worden omgezet naar publicaties die meer toegankelijk zijn voor het werkveld en het onderwijs. Ik laat bijvoorbeeld praktische tools ontwikkelen, zoals onlangs het REPURPOSE-lespakket voor middelbare scholieren. En ik zorg ervoor dat resultaten op de juiste online platforms gedeeld worden. Tenslotte is het voor mij zaak een goed netwerk te onderhouden. Ik bezoek veel events om te laten zien waar we als CNZ voor staan, en om vraagstukken uit de praktijk op te halen als inspiratie voor nieuw onderzoek.’

Wat is de grootste uitdaging in je werk?

‘Dat ik veel tijd en energie stop in het bijeen brengen van potentiële samenwerkingspartners, terwijl ik nog niet weet wat het gaat opleveren. Ik breng partijen vaak al bijeen in een stadium dat ze zich zelf nog niet bewust zijn van de kansen die er liggen. Ik signaleer deze bijvoorbeeld in een call voor onderzoeksubsidie en breng dat dan onder de aandacht van partijen die het mogelijk kunnen oppakken. Soms moet ik mensen daarvoor echt achter de broek aan zitten. Maar als ik zie dat men daadwerkelijk met elkaar gaat samenwerken, word ik daar heel blij van.’

Wat vind je van CNZ?

‘Ik ben heel blij dat het CoE is opgericht. Structurele samenwerking tussen verschillende disciplines en in samenwerking met de praktijk trekt onderzoek naar een hoger plan en brengt oplossingen voor grote vraagstukken als die over het klimaat hopelijk sneller dichterbij.’

Welke ambities heb je voor de komende jaren?

‘Ik wil dat samenwerking tussen de verschillende faculteiten en disciplines binnen de HvA gemeengoed wordt. Onderzoekers die over de grenzen van hun vakgebied willen kijken lopen hierbij nu nog te vaak tegen (praktische) hindernissen aan. Daarnaast heeft elke discipline zijn eigen manier van onderzoek doen, en zijn eigen taalgebruik en is er nog zelden een proces ingericht om werkelijk vanuit de verschillende disciplines elkaars onderzoek te kunnen voeden; het onderzoek blijft daarmee te monodisciplinair. Vanuit CNZ wil ik borgen dat partners meer transdisciplinair werken en in elk onderzoek aan elkaar uitleggen, wat ze precies doen en waarom om op elkaars werk te kunnen voortbouwen. Een methode als reflectieve monitoring is hier bijvoorbeeld geschikt voor.’

Wat moeten potentiële samenwerkingspartners zeker over jou weten?

‘Dat ik me goed in anderen kan verplaatsen en altijd bereid ben om mee te denken. En dat ik er veel energie van krijg van synergie tussen mensen, disciplines en organisaties. Mogelijkheden genoeg, met de schat aan kennis en ervaring binnen de HvA en het netwerk er omheen.’

Welk advies / welke boodschap wil je ze meegeven?

‘De vraag is niet meer of je circulair moet werken, maar hoe je dit gaat doen. En: er zijn altijd partijen die met vergelijkbare circulaire uitdagingen worstelen. Probeer samen op te trekken, en samen te leren en te innoveren, dat brengt versnelling. Een van de manieren om dit te doen is om in onderzoeksprojecten samen te werken’