In gesprek over AI: interview met Renske van Geffen

De afgelopen jaren is Renske, in samenwerking met collega’s, hard bezig geweest met het integreren van AI in de opleiding.

“We zijn er in het begin enorm door overvallen, maar we zijn ook al snel aan de slag gegaan met innovatie. Zo hebben wij binnen onze opleiding een AI-lijn ontwikkeld die ons helpt bij het ontdekken wat studenten moeten gaan leren op het gebied van AI en hoe dit in ons curriculum past. Daarbij is niet alleen van belang wat de studenten willen leren, maar ook hoe we het ze leren en hoe ze op een verantwoorde manier gebruik kunnen maken van tools zoals ChatGPT.”

Ook de manier waarop het afstuderen wordt getoetst is aan verandering onderhevig. Als afstudeercoördinator is Renske verantwoordelijk voor de voorlichting en begeleiding van afstudeerders, die afstuderen in de vorm van een geschreven product. Kunnen zij nog wel op een goede manier afstuderen?

“Op een gegeven moment kwamen we als opleiding op het punt dat de examencommissie diploma’s niet wilde tekenen, als er niets zou veranderen aan de invulling van de toetsing van de afstudeeropdracht. We hebben als noodgreep een extra check-gesprek ingevoerd waarin we studenten bevragen over de inhoud van de tekst, maar dat is geen duurzame oplossing. We experimenteren met meer toetsen op het proces, het gebruik van toetsvormen zoals een gesprek die (nog) minder AI gevoelig zijn. Maar al die innovaties kosten veel docenturen, zowel in de ontwikkeling als de uitvoering, en die wil je niet uit de contacturen met studenten halen. We staan voor een enorme verandering en hebben veel behoefte aan uren en middelen om die verandering te realiseren.

Het gebruik van AI in het onderwijs is onderwerp van gesprek bij docenten en commissies. Hoe reageren studenten op het gebruiken van generatieve AI?

“Ik heb gemerkt dat de reacties van studenten wisselend zijn. Sommigen vragen het minste of geringste aan ChatGPT en we hebben ook een groep studenten die bang is voor AI en de resultaten van ChatGPT in twijfel trekt. Dat studenten de resultaten niet als zoete koek slikken is positief, maar niet als dat betekent dat studenten het na één keer proberen opgeven. Veel studenten zijn bijvoorbeeld nog niet kundig genoeg in het gebruiken van prompts – een korte tekst die je gebruikt om een AI-tool een opdracht uit te laten voeren. Het schrijven van een goede prompt is een kunst an sich. Op dit moment leeft het idee dat AI een machine is die kan denken. Voor ons als docenten ligt de taak om studenten te leren wat AI wel en niet is én hoe studenten daar mee kunnen werken. AI gaat namelijk nooit meer weg.”

Dat AI het onderwijs ingrijpend gaat veranderen staat volgens Renske buiten kijf. Renske voorziet ook veranderingen in het werkveld. Meebewegen is daarom essentieel. Hoe doet HRM dat?

“We hebben de luxe dat HRM een breed werkveld omvat met veel arbeidsmogelijkheden. Van administratieve functies tot posities bovenin de organisatie. Daarnaast heb je volop ruimte om je te specialiseren – denk aan recruitment/HR-generalist/Learning & development specialist. Maar de arbeidspraktijk verandert snel en vraagt andere vaardigheden van afgestudeerde HRM’ers. Naar aanleiding van deze ontwikkelingen zijn we in gesprek gegaan met de beroepenveldcommissie. Wat wil de praktijk van ons en moeten we onze studenten nog wel leren schrijven? Kunnen we ons niet beter gaan richten op het gebruik van AI? Als we niet voldoende meebewegen met de huidige en toekomstige ontwikkelingen, dan leren we studenten niet meer de juiste vaardigheden om goed in het beroep te kunnen functioneren. Vanuit HRM zetten wij daar al op in, door de focus te leggen op het aanleren van skills zoals adviesvaardigheden en onderzoekend vermogen in combinatie met goed gebruik van generatieve AI.”